Wieczór Poezji
KRZYSZTOF GOMOŁA -wieczór poezji
piątek 20.XII. 2013 roku godz. 18.00
„Dwór Karwacjanów” – Gorlice, ul. Wróblewskiego 10 A
Dyrektor Muzeum - Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach oraz Autor
serdecznie zapraszają na wieczór poezji
KRZYSZTOF GOMOŁA - „IDĘ”
w programie promocy tomiku wierszy
pt. „Przewidzieć wiosnę, zrozumieć jesień”
„Dwór Karwacjanów” – Gorlice, ul. Wróblewskiego 10 A
piątek 20.XII. 2013 roku godz. 18.00
Urodzony w połowie XX wieku w Zakopanem spędził Krzysztof Gomoła dzieciństwo i młodość w Tarnowie, aby ukoronować swoją edukację dyplomem magistra inżyniera chemika ceramika na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie…
„W zbiorze przeważają liryki miłosne – paleta niuansów odcieni i tonacji jest bardzo barwna. Od lekkich, żartobliwych, stylizowanych miejscami na pieśni „ludowe”, sielanki (m.in. Zakłopotanie, Wieczór), poprzez te, w których podmiot liryczny przeżywa uczucie niepewności, rozterki (m.in. Witaj, Wiersz dla Ciebie, Twoje szczęście), aż po ujmujące teksty o miłości dojrzałej, miłości-przyjaźni, oddaleniu, tęsknocie (m.in. A tak myślę, Ballada o strunie, Bo może jeszcze, Wiersz dla Ciebie, Szpak, Pozostawiłaś)”
KRZYSZTOF GOMOŁA -wieczór poezji
piątek 20.XII. 2013 roku godz. 18.00
„Dwór Karwacjanów” – Gorlice, ul. Wróblewskiego 10 A
Dyrektor Muzeum – Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach oraz Autor
serdecznie zapraszają na wieczór poezji
KRZYSZTOF GOMOŁA – „IDĘ”
w programie promocy tomiku wierszy
pt. „Przewidzieć wiosnę, zrozumieć jesień”
„Dwór Karwacjanów” – Gorlice, ul. Wróblewskiego 10 A
piątek 20.XII. 2013 roku godz. 18.00
Urodzony w połowie XX wieku w Zakopanem spędził Krzysztof Gomoła dzieciństwo i młodość
w Tarnowie, aby ukoronować swoją edukację dyplomem magistra inżyniera chemika ceramika na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie…
„W zbiorze przeważają liryki miłosne – paleta niuansów odcieni i tonacji jest bardzo barwna. Od lekkich, żartobliwych, stylizowanych miejscami na pieśni „ludowe”, sielanki (m.in. Zakłopotanie, Wieczór), poprzez te, w których podmiot liryczny przeżywa uczucie niepewności, rozterki (m.in. Witaj, Wiersz dla Ciebie, Twoje szczęście), aż po ujmujące teksty o miłości dojrzałej, miłości-przyjaźni, oddaleniu, tęsknocie (m.in. A tak myślę, Ballada o strunie, Bo może jeszcze, Wiersz dla Ciebie, Szpak, Pozostawiłaś)”
